Eğer başınıza müthiş bir şey gelirse ve siz şoka girerseniz bedeniniz bunu inorganik bir deneyim olarak kayıt altına alabilir ve yaratımından çıkarabilir.
Olumlu yada olumsuz deneyimlerden sonra verdiğimiz tepkiler neden çok önemli olabilir?
Özellikle tarih filmlerini seyrederken farketmiş olmalısınız:
Karakterleri birbirinden ayıran en önemli özellik, krizler yada durumlar karşısında verdikleri tepkilerdir.
Ancak bugün size bahsetmek istediğim şey durumlar karşısında verdiğimiz tepkinin bir sonraki deneyimi şekillendirmesi konusu.
Öyle ki olumlu bir gelişme olduğunda hayret edip, şoka girmek bir sonraki gelişmeyi duraksatabilir.
Hipnoterapi ders notlarıma bakarken geçen bir şey okudum; şöyle bir not almışım : eğer hipnozla sigarayı bırakırsanız ve bu nasıl olabildi, inanamıyorum derseniz hipnozdan çıkar ve yeniden sigaraya başlarsanız. (Eğitmen, Vernon Frost)
Başka benzer bir durum da hayatınıza şükrettikten sonra hayatınızın tepetaklak olmasıdır.
Neden böyle oluyor olabilir?
Gerçekte olan; şükretmek ile hayretler içinde kalma halini karıştırmamızdır.
“-Bu nasıl olabildi ? Şükürler olsun !”
Bu bir çeşit tepkidir ve sonraki deneyimin de tohumudur.
Anlamı şudur : Bu ve benzeri olayların benim başıma gelmesi imkansız ama neyse bu kerelik oldu, yine de teşekkürler !
Size daha basit bir örnek vereyim.
Geçtiğimiz ay bir markette bir çikolatanın beyaz çikolatalı olan kutusu kampanyaya girmişti, ilgimi çekti ve aldım.
Çok yoğun beyaz çikolata tutkum da yoktur.
Ayrıca bu çikolatanın beyazı olduğunu bilmiyordum.
Ballı ve krokanlı, nasıl bir tadı olabilir ki diye ilgimi cezbetti.
Eve getirdim, tadına baktım ve şaşırtıcı derecede tadı taze ve güzeldi.
Ertesi sabah aç karnına kahveyle bu çikolatadan yedim, inanamıyorum, normalde kan şekerim uçmasın diye güne asla şekerle başlamazdım.
Ancak çikolata o kadar güzeldi ki midemi bile rahatsız etmedi. Hala hayretler içindeydim.
Sonra bir kaç kişiye bu çikolatadan bahsettim ve başka bir markette kasadayden bu çikolatadan var mı çok güzel bir çikolata dedim.
Hayır maalesef biz de yok dediler. Benimle aynı fikirde olan yaşlı bir İstanbul hanımefendisi evet şu marketlerde vardı ve tadı gerçekten çok güzeldi dedi. Sonraki hafta diğer marketten yeniden o çikolatayı almaya gittim ve eve getirdim.
Çikolatayı övdüğüm arkadaşıma ikram ettim.
Çikolatanın tadı o kadar tuhaf ve bayıktı ki acaba tarihi mi geçmiş diye kontrol ettik.
Neden iki realite arasında bu kadar enerji farkı oluşmuştu ?
2 hafta arayla aynı market rafından alınan iki çikolata arasında ne gibi bir fark olabilirdi?
Şimdi bu ve benzeri olaylar size de olmuştur.
Bir yerde müthiş bir şey yersiniz, başka bir arkadaşınıza metheder ve onunla gidersiniz, mekan aynı mekandır ama hiçbir şey aynı değildir.
Yada on yıl önce arkadaşlarınızla Fethiye’ye gidip hayatınızın en maceralı tatilini yaşamışsınızdır.
Başkasına methedip onunla yola çıkarsınız ve gittiğiniz yere yabancı hissedersiniz.
Buradan ne çıkarabiliriz ?
Eğer başınıza müthiş bir şey gelirse ve siz şoka girerseniz bedeniniz bunu inorganik bir deneyim olarak kodluyor olabilir mi ?
Yani “burda normal olmayan bir şey var ve bu doğal değil” tepkisi vermiş oluyoruz.
Bu yazıdan sonra belki de; başınıza herhangi güzel bir şey gelirse, bu durum çok sıradışı bir deneyimmiş gibi sağda solda anlatmaya birlikte son verebiliriz.
Veya başınıza olumsuz bir şey gelirse böyle tuhaf şeylerin sadece sizin başınıza geldiğini düşünmeye (ben sıradışı bir insanım inancı) son verebilirsiniz.
Durumlar karşısında verilen tepkiler gerçekten de bir sonraki deneyimi doğuran enerji çanakları olabilirler.
Bu tepkilerim yerine bu çikolatadan daha güzel bir çikolatayı nasıl yiyebilirim demeliydim …
Anlıyorum …
Sevgilerimle,
Demet Yıldırım
Laya Holistic Terapi
Seanslar :
05315104865
